Келиме-и Шехадет (Исламска Исповед на Вера)
„Исламот е заснован на пет столба: Сведочење дека нема бог освен Аллах и дека Мухаммед е Аллахов Пратеник, извршување намаз, плаќање на зеќат, аџилак и постење за време на Рамазан.”1
(Хз. (Пророкот Мухаммед(а.с.))
Во основата на религијата Ислам има „тевхид“ односно принцип на верување во Аллах Кој што е еден. Изразот на овој принцип и првиот услов да се биде Муслиман е реченицата „Келиме-и Шехадет” односно „Ешхеду ен ла илахе иллаллах ве ешхеду енне Мухаммеден абдуху ве расулуху”. „Келиме-и Шехадет” значи „Сведочам дека нема друг бог освен Аллах и дека Мухаммед е слуга и пратеник на Аллах”.
Првото нешто што луѓето го сведочат со оваа реченица е дека „нема бог освен Аллах”. Лицето кое го изговара Келиме-и Шехадет вели дека нема друга сила или власт освен Аллах за да се моли и да се бара помош; дека хранењето и благодетот доаѓаат само од Аллах и само од Него може да се побараат; дека само на Аллах може да Му се верува, дека на ниту едно друго суштество не може да се смета; тоа значи дека тој прифатил дека само Аллах ќе се обожува и дека од Него ќе се бара заштита.
Второто нешто што го сведочиме во Келиме-и Шехадет е дека „Пророкот Мухаммед е слуга и пратеник на Аллах”. Пред сè, Последниот Пророк Мухаммед (а.с.) е човек и слуга на Аллах. Ситуацијата како подоцнежното обожение на Пророкот Исус, таква ситуација дефинитивно не е предвид за Пророкот Мухаммед. Па со ова, Пророкот Мухаммед (а.с.) не е обичен слуга, тој е и пратеник на Аллах. Открoвението доаѓа до него и тој е одговорен да им го пренесе оваа откровение на луѓето како што дошло, да го објасни и да го живее. Тој секогаш е под контрола и заштита од Аллах.
„Исламот е заснован на пет столба: Сведочење дека нема бог освен Аллах и дека Мухаммед е Аллахов Пратеник, извршување намаз, плаќање на зеќат, аџилак и постење за време на Рамазан.”1
(Хз. (Пророкот Мухаммед(а.с.))
Во основата на религијата Ислам има „тевхид“ односно принцип на верување во Аллах Кој што е еден. Изразот на овој принцип и првиот услов да се биде Муслиман е реченицата „Келиме-и Шехадет” односно „Ешхеду ен ла илахе иллаллах ве ешхеду енне Мухаммеден абдуху ве расулуху”. „Келиме-и Шехадет” значи „Сведочам дека нема друг бог освен Аллах и дека Мухаммед е слуга и пратеник на Аллах”.
Првото нешто што луѓето го сведочат со оваа реченица е дека „нема бог освен Аллах”. Лицето кое го изговара Келиме-и Шехадет вели дека нема друга сила или власт освен Аллах за да се моли и да се бара помош; дека хранењето и благодетот доаѓаат само од Аллах и само од Него може да се побараат; дека само на Аллах може да Му се верува, дека на ниту едно друго суштество не може да се смета; тоа значи дека тој прифатил дека само Аллах ќе се обожува и дека од Него ќе се бара заштита.
Второто нешто што го сведочиме во Келиме-и Шехадет е дека „Пророкот Мухаммед е слуга и пратеник на Аллах”. Пред сè, Последниот Пророк Мухаммед (а.с.) е човек и слуга на Аллах. Ситуацијата како подоцнежното обожение на Пророкот Исус, таква ситуација дефинитивно не е предвид за Пророкот Мухаммед. Па со ова, Пророкот Мухаммед (а.с.) не е обичен слуга, тој е и пратеник на Аллах. Открoвението доаѓа до него и тој е одговорен да им го пренесе оваа откровение на луѓето како што дошло, да го објасни и да го живее. Тој секогаш е под контрола и заштита од Аллах.
