11-03-2024
5,166
218
289

Translation of the meanings of Surah Al Balad by Albanian
ا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ(1)
Betohem në këtë qytet,
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ(2)
pasi në të, ti je i lirë (o Muhammed),
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ(3)
dhe (betohem) në ata që kanë lindur dhe lindën,
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ(4)
Na, e krijuam njeriun që të luftojë në vështirësi (për të dy jetërat).
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ(5)
A mendon ai se askush nuk mund t’i bëjë gjë?
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا(6)
Ai thotë: “Kam shpenzuar pasuri të pamasë!”
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ(7)
Vallë, a mendon ai, se, nuk e ka parë askush?
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ(8)
A nuk ia kemi dhënë dy sytë,
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ(9)
edhe gjuhën edhe dy buzët,
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ(10)
dhe të mirën e të keqen ia kemi shpjeguar?
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ(11)
E, përse nuk është përpjekur të kapërcejë vështirësitë?
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ(12)
E kush mund të shpjegojë ç’është vështirësia (për të punuar vepra të mira)?
فَكُّ رَقَبَةٍ(13)
me liruar skllavin (nga skllavëria),
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ(14)
ose me ushqyer, kur bredh uria (të urët)
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ(15)
bonjakun e afërm
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ(16)
ose të varfërin e mjerë,
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ(17)
e pos këtyre, të jetë nga ata që besojnë, të cilët njëri-tjetri i japin kurajo për durim dhe kurajo për mëshirë;
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ(18)
ët gjithë këta, do të jenë të lumtur!
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ(19)
E, ata që nuk besojnë në argumentet Tona, ata do të jenë fatzinj,
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ(20)
ata do të jenë në zjarrin e mbyllur.
ا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ(1)
Betohem në këtë qytet,
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ(2)
pasi në të, ti je i lirë (o Muhammed),
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ(3)
dhe (betohem) në ata që kanë lindur dhe lindën,
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ(4)
Na, e krijuam njeriun që të luftojë në vështirësi (për të dy jetërat).
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ(5)
A mendon ai se askush nuk mund t’i bëjë gjë?
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا(6)
Ai thotë: “Kam shpenzuar pasuri të pamasë!”
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ(7)
Vallë, a mendon ai, se, nuk e ka parë askush?
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ(8)
A nuk ia kemi dhënë dy sytë,
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ(9)
edhe gjuhën edhe dy buzët,
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ(10)
dhe të mirën e të keqen ia kemi shpjeguar?
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ(11)
E, përse nuk është përpjekur të kapërcejë vështirësitë?
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ(12)
E kush mund të shpjegojë ç’është vështirësia (për të punuar vepra të mira)?
فَكُّ رَقَبَةٍ(13)
me liruar skllavin (nga skllavëria),
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ(14)
ose me ushqyer, kur bredh uria (të urët)
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ(15)
bonjakun e afërm
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ(16)
ose të varfërin e mjerë,
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ(17)
e pos këtyre, të jetë nga ata që besojnë, të cilët njëri-tjetri i japin kurajo për durim dhe kurajo për mëshirë;
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ(18)
ët gjithë këta, do të jenë të lumtur!
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ(19)
E, ata që nuk besojnë në argumentet Tona, ata do të jenë fatzinj,
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ(20)
ata do të jenë në zjarrin e mbyllur.