Hutba: 100 godina od Genocida u Šahovićima
U svim džamijama u Crnoj Gori danas je kazivana tematska hutba koju je Islamska zajednica posvetila sjećanju na Genocid u Šahovićima. Ova hutba je ujedno i poziv svima da prisustvuju dženazi koja će se obaviti u subotu 28.09.2024 godine u 17h u Bijelom Polju ispred gradske gasulhane.
Hutba:
Hvala Allahu na svemu što nam daje, zadovoljstvom mu zahvaljujemo na svemu što nam je sudbinom odredio. Vjerujemo da nema uspjeha osim onima koji se u Njega uzdaju.
Salvatom i selamom blagosiljamo našeg Poslanika, Allahovog miljenika Muhammeda, ﷺ , njegovu časnu porodicu, ashabe plemenite. Allahovu milost i oprost prizivamo na sve muslimane i muslimanke do Dana Sudnjeg.
Poštovana braćo,
Nalazimo se na pragu bolnog datuma, 10. novembra navršiće se stotinu godina od stravičnog genocida koji se 1924. desio nad muslimanima Šahovića – današnjeg Tomaševa, na teritoriji Opštine Bijelo Polje.
Kao što svaki čovjek, svaki sin Ademov koji do Sudnjeg dana digne ruku na svoga brata – drugog čovjeka, udio njegovog zločina pripada i Kabilu, Ademovom sinu koji je prvi ubio, tako i svako ćutanje o zločinu dobija jedno od značenja saučesništva. Iz tog razloga, današnju hutbu posvećujemo upravo ovom događaju.
Genocid u Šahovićima desio se pod okriljem mraka, u noći sa 9. na 10. novembar 1924. godine. Ono što ga čini izuzetkom, je činjenica da za ovaj zločin počinjen u mirnodobskom periodu niko, nikada nije odgovarao. Kako mediji i telekomunikacijske mogućnosti u tom vremenu nisu bili dovoljno razvijeni, o ovom događaju se na širem području kasno i čulo, a zbog istrage koja nije sprovedena nikada nije utvrđen precizan broj žrtava.
Boli nas činjenica da zbog društveno – političkih dešavanja i čestih ratova na ovim prostorima muslimani su morali šutjeti o svojim stradanjima. Najbolji argument ovoj tvrdnji je još jedna bolna istina koja glasi: Stradalim muslimanima u ovom genocidu osim što se ne zna broj i grobno mjesto, nikada nije ni klanjana dženaza namaz!
Znamo da je dženaza namaz kolektivna obaveza, obaveza koju jedna skupina muslimana obavi kako bi oslobodila odgovornosti ostale koji to nisu u mogućnosti učiniti. A ako je niko ne obavi, onda odgovornost leži na svima pojedinačno.
U svim džamijama u Crnoj Gori danas je kazivana tematska hutba koju je Islamska zajednica posvetila sjećanju na Genocid u Šahovićima. Ova hutba je ujedno i poziv svima da prisustvuju dženazi koja će se obaviti u subotu 28.09.2024 godine u 17h u Bijelom Polju ispred gradske gasulhane.
Hutba:
Hvala Allahu na svemu što nam daje, zadovoljstvom mu zahvaljujemo na svemu što nam je sudbinom odredio. Vjerujemo da nema uspjeha osim onima koji se u Njega uzdaju.
Salvatom i selamom blagosiljamo našeg Poslanika, Allahovog miljenika Muhammeda, ﷺ , njegovu časnu porodicu, ashabe plemenite. Allahovu milost i oprost prizivamo na sve muslimane i muslimanke do Dana Sudnjeg.
Poštovana braćo,
Nalazimo se na pragu bolnog datuma, 10. novembra navršiće se stotinu godina od stravičnog genocida koji se 1924. desio nad muslimanima Šahovića – današnjeg Tomaševa, na teritoriji Opštine Bijelo Polje.
Kao što svaki čovjek, svaki sin Ademov koji do Sudnjeg dana digne ruku na svoga brata – drugog čovjeka, udio njegovog zločina pripada i Kabilu, Ademovom sinu koji je prvi ubio, tako i svako ćutanje o zločinu dobija jedno od značenja saučesništva. Iz tog razloga, današnju hutbu posvećujemo upravo ovom događaju.
Genocid u Šahovićima desio se pod okriljem mraka, u noći sa 9. na 10. novembar 1924. godine. Ono što ga čini izuzetkom, je činjenica da za ovaj zločin počinjen u mirnodobskom periodu niko, nikada nije odgovarao. Kako mediji i telekomunikacijske mogućnosti u tom vremenu nisu bili dovoljno razvijeni, o ovom događaju se na širem području kasno i čulo, a zbog istrage koja nije sprovedena nikada nije utvrđen precizan broj žrtava.
Boli nas činjenica da zbog društveno – političkih dešavanja i čestih ratova na ovim prostorima muslimani su morali šutjeti o svojim stradanjima. Najbolji argument ovoj tvrdnji je još jedna bolna istina koja glasi: Stradalim muslimanima u ovom genocidu osim što se ne zna broj i grobno mjesto, nikada nije ni klanjana dženaza namaz!
Znamo da je dženaza namaz kolektivna obaveza, obaveza koju jedna skupina muslimana obavi kako bi oslobodila odgovornosti ostale koji to nisu u mogućnosti učiniti. A ako je niko ne obavi, onda odgovornost leži na svima pojedinačno.
